Norma ISO 14001 w roku 2015 również została znowelizowana przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną. Jest bardzo podobna do swojej „popularniejszej kuzynki”, czyli normy ISO 9001:2015. Organizacje posiadające zintegrowany system zarządzania mają dzięki temu nieco ułatwione zadanie, lecz o tym w kolejnym akapicie, po krótkim wprowadzeniu.

Geneza ISO 14001

[info]Sprawdź szkolenia ISO 45001 – oferty kilkunastu firm we wszystkich regionach Polski[/info]

Założenia i wymagania zarządzania środowiskowego pierwszy raz opracowało British Standards Insitution, publikując w 1992 roku normę BS 7750. Już w 1996 roku jej nowelizacja została zaakceptowana na rynku międzynarodowym i otrzymała oznaczenie ISO 14001. W 2001 roku treść normy została włączona do unijnego rozporządzenia EMAS, zwanego także Systemem Ekozarządzania i Audytu. Głównym celem zarządzania środowiskowego, zgodnego zarówno z normą ISO, jak i EMAS-em, jest promowanie wśród organizacji podejścia opartego na całkowitym lub częściowym redukowaniu negatywnego wpływu na środowisko.

Struktura ISO 14001: 2015

Strukturę ISO 14001:2015 utworzono zgodnie z Załącznikiem SL, który obecny jest także w pozostałych międzynarodowych standardach. Podobnie jak w ISO 9001:2015 konieczne jest określenie kontekstu organizacji oraz wymagań jej stron zainteresowanych. Wprowadzono także pojęcie udokumentowanej informacji. Istotną kwestią jest tutaj fakt wymagania przez normę wyznaczenia przez organizację odpowiedzialności za kontakty ze stronami zainteresowanymi, a także sposobu przetwarzania tych informacji. W standardzie 14001:2015 pojawiają się również wymagania związane z zarządzaniem ryzykiem, głównie w odniesieniu do interesariuszy. Dlatego też mając wdrożony system zarządzania jakością, oparty na normie ISO 9001:2015, powyższy zakres tematów powinien już być opracowany i utrzymywany.

Co się zmieniło w ISO 14001?

Wobec poprzedniej edycji normy, można wyodrębnić dwa główne obszary zmian. Pierwszy dotyczy aspektów środowiskowych, które należy między innymi odnieść do cyklu życia produktu bądź usługi, a także zakomunikować je wszystkim pracownikom w organizacji. Drugi dotyczy planowania, gdzie wymagane jest szczególne uwzględnienie planowania zmian oraz sposobów realizacji celów środowiskowych.

Podobnie jak w ISO 9001:2015, spotkamy się ze zniesieniem wymagania powołania pełnomocnika jakości oraz z większą elastycznością w zakresie utrzymywanej dokumentacji. Innymi słowy: nie potrzeba już spisywać wielu określonych procedur, istotne zaś są udokumentowane informacje w wymaganych aspektach.

Wdrożenie i utrzymanie powyższych wymagań, w połączeniu z dużym zaangażowaniem najwyższego kierownictwa, może uczynić organizację i jej system zarządzania środowiskowego prawdziwym wsparciem w szeroko rozumianych globalnych działaniach na rzecz ochrony środowiska naturalnego. I o to przecież w tym wszystkim chodzi, a nie jedynie o certyfikat na ścianie.